Indo dag 8.....26 juli 2012 Pangandaran
Door: Shirley Mikoen
Blijf op de hoogte en volg Shirley
26 Juli 2012 | Indonesië, Pangandaran
Indo dag 8
26 juli 2012
Pangandaran - Green Canyon
Ik heb nog steeds diarree en mijn buik borrelt...ik ben toch meegegaan naar Green Canyon....heb eerst norit ingenomen....en t ging wel...
We zijn eerst naar de oostkant van Pangandaran gaan rijden om te zien hoe in 2006 de tsunami de kust heeft verwoest...
We hebben als gids mas Iwan, het is een afspraak van de overheid om bij de desbetreffende dorpen de lokale gidsen in te zetten . Is op zicht wel te begrijpen, kunnen ze ook van inkomsten voorzien door toeristen rond te leiden.
Wat een prachtige en hoge golven maar ook zeer gevaarlijk, is erg in trek bij de surfers...strand van Pangandaran is de langste strand van Indonesie en is ook mooier dan Bali....
We hebben als eerste de kroepoekfabriek bezocht, is erg interessant. Bij het zien van hoe kroepoek wordt gemaakt durf je geen kroepoek te eten! Wat een proces en alles wordt nog handmatig gemaakt! Het is heel intensief werk.
Daarna gezien hoe cocosnoten worden gepeld...echt leuk hoe de bast van cocosnoten worden afgehaald....het lijkt eenvoudig en simpel hoe dit wordt gedaan. De vrouwen die het dagelijks werk doen gaan rap te werk. Enkele mannelijke groepsleden willen het ook proberen maar het lukt ze niet om heel snel en kundig te werk te gaan, we gaan verder kijken hoe gula djawa wordt gemaakt, wat een intensief proces...2x per dag worden de nectar van de palmboom geplukt in de ochtend en middag..de nectar wordt gekookt in een grote wadjang en zo opgedroogd, dit kookproces duurt 6 uren! We hebben gula djawa gekocht en ik heb het helaas achtergelaten! heel erg jammer!
De jongens hebben geprobeerd om in een palmboom te klimmen, het lukt ze wel aardig. We lopen langs de huizen en het is echt een dorp, net als in Suriname.
We zijn nu op weg naar een wajang golek atelier. wat een kunstwerk! De poppen kosten per stuk 1,2 miljoen roepia (120 euro)! Het is wel met de hand gemaakt en beschilderd. We krijgen een wajangshow te zien van de kunstenaar! Hij doet t echt goed!
We gaan nu met een korjaal, met motor, naar Green Canyon, wat een adembenemend omgeving! We kunnen naar de overkant zwemmen en het schijnt heel prachtig te zijn...de meesten zijn gaan zwemmen en hebben genoten van al het pracht. Ik ben jammer niet geweest.. Op de terugweg is Eline haar schoenen vergeten! Gelukkig zijn haar schoenen gevonden en we gaan verder naar een schildpadkwekerij...ze doen hier echt goed werk zonder hulp van de overheid! Wat een grote schildpadden! Dit is allemaal zelf opgezet en ze zijn afhankelijk van giften van bezoekers...
We zijn gaan eten bij rasa sayang, een seafood restaurantWe kunnen zelf vis, garnalen uitzoeken en daarna vers gemaakt het was heerlijk! Prijs was ook heerlijk! 1,4 miljoen betaald voor ons diner met 13 personen!
Na de maaltijd gaan we naar een natuurreservaat, we zien rendieren, loslopende apen, vleermuizen, zeer mooi en leuk! Wat een klim maar t was wel de moeite waard. We zijn eerst naar een grot gaan wandelen, het is heel donker maar wel mooi. we gaan ook loslopende apen bekijken. Mas iwan geeft instructies hoe te handelen als een aap bij je komt. Als een aap te dicht komt moet je handen omhoog houden (om te laten zien dat je niets bij je hebt die ze zouden kunnen eten of gebruiken) en niet te hoog want anders gaan apen dood door je okselstank hahahahaah! En je moet je kont laten zien als een aap je gaat aanvallen!
We hebben heel erg genoten van Pangandaranen gaan de koffers weer inpakken voor onze volgende plek...
26 juli 2012
Pangandaran - Green Canyon
Ik heb nog steeds diarree en mijn buik borrelt...ik ben toch meegegaan naar Green Canyon....heb eerst norit ingenomen....en t ging wel...
We zijn eerst naar de oostkant van Pangandaran gaan rijden om te zien hoe in 2006 de tsunami de kust heeft verwoest...
We hebben als gids mas Iwan, het is een afspraak van de overheid om bij de desbetreffende dorpen de lokale gidsen in te zetten . Is op zicht wel te begrijpen, kunnen ze ook van inkomsten voorzien door toeristen rond te leiden.
Wat een prachtige en hoge golven maar ook zeer gevaarlijk, is erg in trek bij de surfers...strand van Pangandaran is de langste strand van Indonesie en is ook mooier dan Bali....
We hebben als eerste de kroepoekfabriek bezocht, is erg interessant. Bij het zien van hoe kroepoek wordt gemaakt durf je geen kroepoek te eten! Wat een proces en alles wordt nog handmatig gemaakt! Het is heel intensief werk.
Daarna gezien hoe cocosnoten worden gepeld...echt leuk hoe de bast van cocosnoten worden afgehaald....het lijkt eenvoudig en simpel hoe dit wordt gedaan. De vrouwen die het dagelijks werk doen gaan rap te werk. Enkele mannelijke groepsleden willen het ook proberen maar het lukt ze niet om heel snel en kundig te werk te gaan, we gaan verder kijken hoe gula djawa wordt gemaakt, wat een intensief proces...2x per dag worden de nectar van de palmboom geplukt in de ochtend en middag..de nectar wordt gekookt in een grote wadjang en zo opgedroogd, dit kookproces duurt 6 uren! We hebben gula djawa gekocht en ik heb het helaas achtergelaten! heel erg jammer!
De jongens hebben geprobeerd om in een palmboom te klimmen, het lukt ze wel aardig. We lopen langs de huizen en het is echt een dorp, net als in Suriname.
We zijn nu op weg naar een wajang golek atelier. wat een kunstwerk! De poppen kosten per stuk 1,2 miljoen roepia (120 euro)! Het is wel met de hand gemaakt en beschilderd. We krijgen een wajangshow te zien van de kunstenaar! Hij doet t echt goed!
We gaan nu met een korjaal, met motor, naar Green Canyon, wat een adembenemend omgeving! We kunnen naar de overkant zwemmen en het schijnt heel prachtig te zijn...de meesten zijn gaan zwemmen en hebben genoten van al het pracht. Ik ben jammer niet geweest.. Op de terugweg is Eline haar schoenen vergeten! Gelukkig zijn haar schoenen gevonden en we gaan verder naar een schildpadkwekerij...ze doen hier echt goed werk zonder hulp van de overheid! Wat een grote schildpadden! Dit is allemaal zelf opgezet en ze zijn afhankelijk van giften van bezoekers...
We zijn gaan eten bij rasa sayang, een seafood restaurantWe kunnen zelf vis, garnalen uitzoeken en daarna vers gemaakt het was heerlijk! Prijs was ook heerlijk! 1,4 miljoen betaald voor ons diner met 13 personen!
Na de maaltijd gaan we naar een natuurreservaat, we zien rendieren, loslopende apen, vleermuizen, zeer mooi en leuk! Wat een klim maar t was wel de moeite waard. We zijn eerst naar een grot gaan wandelen, het is heel donker maar wel mooi. we gaan ook loslopende apen bekijken. Mas iwan geeft instructies hoe te handelen als een aap bij je komt. Als een aap te dicht komt moet je handen omhoog houden (om te laten zien dat je niets bij je hebt die ze zouden kunnen eten of gebruiken) en niet te hoog want anders gaan apen dood door je okselstank hahahahaah! En je moet je kont laten zien als een aap je gaat aanvallen!
We hebben heel erg genoten van Pangandaranen gaan de koffers weer inpakken voor onze volgende plek...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
